Vrijdagavond 30 augustus 22.00 uur ADO-Excelsior 0-5………………………….”De dag daarna een kater dus naar Scheveningen lekker bakken in de zon”. Nu dat Scheveningen heb ik maar ingeruild voor het Bentwoud in Zoetermeer. Aldaar na lopen denken hoe je met je gebroken geel-groene hart in hemelsnaam een stukje moet schrijven over een wedstrijd waarin je zo’n pak slaag hebt gekregen. Maar de natuur doet wonderen, vandaar hierbij toch nog iets op papier, want het blijft toch je club! Op 16 maart dit jaar maakte onze Cor van Welbergen dit prachtige gedicht met deze titel toen het met ons cluppie wel heel erg slecht ging. En om toch een wat positieve draai aan dit verslag te geven was de situatie van toen niet te vergelijken met die van nu. Want dit was immers pas de eerste nederlaag van dit seizoen? En toen regende het achter elkaar puntenverlies. Bovendien voorspelden vele pessimisten dat we na de eerste 4 wedstrijden in deze nog lopende transfer-periode 0 punten zouden hebben. En zie daar, we hebben er al 5! En om toch vooral maar positief te blijven de spreuk “t kan verkeren” van de in 1585 geboren Brederode. Die slaat toch ook op ons cluppie. Want vorige week speelden we nog FC Volendam van de mat, maar nu overkwam ons dat tegen onze angstgegner Excelsior hetzelfde. Dit was nu al de vijfde wedstrijd op rij die we van hun niet wisten te winnen, sterker nog de laatste 3 wedstrijden gingen allen verloren en wel met de doelcijfers 2-14. Daar word je op zijn zachtst gezegd niet vrolijk van. En om dan toch nog iets over de wedstrijd te zeggen, we hadden wel kansen maar steeds na kansen van ons kregen we tot 2x toe een doelpunt tegen door ongelofelijke blunders. Zo werd het 0-2. Daarna zakten we onbegrijpelijk ver weg en kon Excelsior nog driemaal vrij gemakkelijk een “gewoon” doelpunt maken. En waar gaat dat nu naartoe? Voor de rest van het seizoen wordt het afwachten, alleen voor de eerstvolgende wedstrijd is het duidelijk want die gaat naar Den Bosch toe. Wel zonder zoete lieve Gerritje want ADO-supporters zijn niet welkom daar (overigens bleven die ondanks het verloop van de wedstrijd geweldig gezellig en positief!).
Aan de voorbereiding van De Grijze Reigâhs uit Zoetermeer heeft de nederlaag ook niet gelegen. Want om 17.30 uur al vertrok ik met chauffeur Frans vanaf verzorgingshuis Buytenhage voor de bekende fantastische rondrit door Zoetermeer. Onderweg pikten we nog 6 topfitte Grijze Reigâhs op en zo kwamen we iets over half 7 bij het Bingoal-stadion aan, nog voor de spelersbus van Excelsior. In het busje hadden we ons bij de voorbeschouwing al tevreden gesteld met een gelijkspel. En dat had er misschien wel ingezeten als vlak na de rust die levensgrote kans door van Mieghem (anders zo trefzeker) niet om zeep was geholpen. Dan was het immers 1-1 geworden en had het heel anders kunnen gaan lopen. Maar hadden……Ook de warming-up verliep vlekkeloos. In de tot sportcafe omgebouwde brasserie koffie/thee met een koekje en daarna voor de wedstrijd in het stadion een optreden van Hagenees Wesley de Bruin. Voor de liefhebbers (waaronder ikzelf) was het even heerlijk meebrullen met “Laat de zon in je hart”, “De Engelbewaarder” en “Kali”. En toen volgde dus de wedstrijd. Na de wedstrijd zat er niets anders op dan met ons drankje en snackje nu maar te proosten op het feit dat onze “Godfather” Cor van Welbergen 67 jaar werd. Dus toch nog wat om te proosten. Daarna weer met de bus naar huis. Ditmaal werd op de terugreis het stilte-record verbroken. Want zo stil als het nu was is het nog nooit geweest. Logisch want de nederlaag kwam toch bij iedereen hard aan. Na een (op 2x 3 kwartier na) toch gezellige avond van ruim 6 uur lang waren chauffeur Frans en ik om half 12 weer terug bij het verzorgingshuis Buytenhage. Daar hebben we het busje weer achtergelaten om het op vrijdagavond 20 september weer op te halen voor de wedstrijd tegen SC Telstar. En slechter zal het toch hopelijk dan niet kunnen worden!
Ron Kientz